De anaalklieren bevinden zich tussen de inwendige en uitwendige sluitspier van de anus en monden via 2 kanaaltjes uit naast de anus. Bij zwelling kunnen deze zakjes uitwendig zichtbaar worden opzij en iets onder de anus.
Normaal functionerende anaalzakjes scheiden een sterk ruikende bruinkleurige vloeistof af. Normaal ledigen deze zakjes zich tijdens het stoelgang maken. Naast een middel ter sociale herkenning tussen honden is de functie van de vloeistof ook het op grote afstand terug kunnen vinden van de leefomgeving. In “paniek “omstandigheden kan uw hond deze klieren ook leegduwen.
Symptomen ontsteking
Om onduidelijke redenen komt het regelmatig voor dat de zakjes zich niet goed ledigen. Als oorzaken worden wel genoemd: te nauwe afvoerkanalen, indikking van de vloeistof als gevolg van te weinig lediging, afwijkende ontlasting en ontstekingen. De inhoud van de zakjes is dan inmiddels veranderd in een grijsbruine pasteuze brij. Dit geeft irritatie. De hond gaat in dit geval veel onder staartbasis bijten en likken en met de achterhand over de grond schuren ( sleetje rijden).
Bij onvoldoende afvoer van het ontstekingsmateriaal via het afvoerkanaaltje ontstaat al snel een abces. Daarbij is dan sprake van koorts en hevige pijn. Soms breekt het abces vanzelf naar buiten door.
Behandeling
Bij een verstopping kan het volstaan de anaalzakjes leeg te drukken. De dierenarts kan overwegen de zakjes te spoelen, daarnaa wordt een antibioticum ingebracht. Daarnaast kan een vezelrijk dieet de lediging bevorderen. In geval van een onsteking geldt dezelfde behandeling aangevuld met een antibioticatherapie.
