Hoewel men er liever niet te veel over nadenkt, krijgt u als eigenaar vroeg of laat te maken met het verliezen van uw trouwe viervoeter. Uw dier kan overlijden van ouderdom, een ongeval of ziekte, of moet geëuthanaseerd worden als gevolg van bijvoorbeeld agressief gedrag.
Het is dan ook verstandig om vroegtijdig te beslissen wat u op dat moment voor uw huisdier wilt doen.
Als dierenarts, proberen we natuurlijk in eerste instantie het leven van uw huisdier te verlengen, mits dit een dierwaardig leven is. Onder een dierwaardig leven kan worden verstaan, een leven waarbij:
- het dier niet bovenmatig en langdurig lichamelijk en/of geestelijk lijdt;
- het dier zelf initiatieven vertoont met betrekking tot beweging, voeding, contact naar buiten (met eigenaar, andere dieren, omgeving);
- voor het dier een goede huisvesting, voeding en verzorging gewaarborgd is.
Het is niet zo dat men als dierenarts kost wat kost een dier in leven wil houden. Maar het is ook niet zo dat wanneer een eigenaar besluit dat een dier thuis niet meer te handhaven is, ik meteen zal overgaan tot euthanasie.
Respect voor elkaars mening en ervaring is nodig om in goed overleg het beste voor het dier te kiezen. U als eigenaar bepaalt wanneer moet worden ingegrepen. U kent uw huisdier het beste. De dierenarts krijgt slechts een momentopname van het dier te zien en op dat moment kan het net anders zijn dan het normale gedrag. In sommige gevallen is het mogelijk om met een eenvoudig aanvullend onderzoek (bijv bloed-, röntgen- of echografie-onderzoek) vast te stellen wat de verdere vooruitzichten voor het dier zijn. Het nemen van een beslissing kan hierdoor soms gemakkelijker worden.
Een dier kan uit zichzelf doodgaan, dat wil zeggen een natuurlijke dood sterven, zonder daarbij in te grijpen. De omstandigheden bepalen of het ook zo loopt. Een dier moet zonder lijden een dierwaardig leven kunnen leven.
Hoe verloopt een euthanasie in onze praktijk?
- U maakt best een afspraak met mij, zodat we rustig de tijd hebben voor het nemen van een weloverwogen beslissing.
- We starten meestal eerst met een klinisch onderzoek. Als we samen dan de beslissing genomen hebben, dan krijgt uw huisdier eerst een kalmeringsspuitje.
- Als het dier rustig is en slaapt zal ik dan de “echte” euthanasieprik toedienen. Na een tijdje valt de ademhaling dan stil en kort daarna het hart.
- Daarna kunt u alle tijd nemen om rustig afscheid te nemen van hem of haar
Voor uw overleden huisdier zijn er verschillende mogelijkheden:
- Begraven: Het is mogelijk dat u uw gestorven huisdier in de tuin wilt begraven. Gezelschapsdieren van meer dan 10 kg mogen wettelijk niet begraven worden. Alleen gezelschapsdieren die niet gestorven zijn aan een op mens, of dier overdraagbare ziekte, mogen worden begraven. Begraven mag wettelijk gezien alleen in zanderige grond. De put moet minstens een halve meter diep zijn en boven het grondwaterniveau liggen. Er mogen geen plastic zakken of slecht afbreekbare verpakkingen mee de grond in. De dode dieren mogen enkel verpakt worden in biologisch afbreekbare materialen. Er mogen enkel huisdieren begraven worden, geen landbouwdieren.
- Crematie: Hierbij wordt uw dier gecremeerd. U kunt zelf bepalen of dat met meerdere dieren samen is of individueel. Ook is het mogelijk om de as thuisgestuurd te krijgen in een speciale urn. Voor een overzicht van de beschikbare crematoria kunt u op deze website terecht bij de blogroll.
- Autopsie: Wanneer de doodsoorzaak niet direct bekend is en u wilt deze graag weten, dan is het mogelijk dat uw dierenarts sectie verricht. Hierna is het uiteraard mogelijk om uw hond alsnog te laten begraven of cremeren.
De ervaring leert dat het verlies van een huisdier een leegte in huis achterlaat die pas wordt opgemerkt als het dier er niet meer is. Een andere huisdier nemen moet u toch niet overhaast doen. Neem rustig de tijd om te overwegen of er, en zo ja wat voor, nieuw dier er moet komen. Hij of zij zal toch zeker ook weer voor een langere tijd bij u blijven.