1. Encephalotozoon Cuniculi: dit is een parasitaire ziekte, volgende symptomen kunnen voorkomen:
– Oogproblemen, tollen om de lengteas, draainek
– Slappe of verlamde achterpoten
– Blaas- en nierproblemen
2. Huidproblemen:
– Vachtmijt: typische schilfering, losse haren, kale plekken en jeuk
– Schurftmijt: kale plekken, jeuk, korsten, losse haren
– Oormijt: schudden met het hoofd, jeuk en bruine korsten in het oor
– Vlooien: voor symptomen zie rubriek katten en honden
– Myiasis of madenziekte: wordt veroorzaakt door de groene vleesvlieg die, vooral in de zomermaanden, zijn eitjes legt in wonden en rond de anus bij een konijn met diarree. Dergelijke maden brengen niet alleen plaatselijke schade toe maar kunnen, door vrijstelling van bepaalde toxines, ook sterfte veroorzaken bij uw konijn. Een regelmatige check-up en goede hygiëne zijn dus zeer belangrijk !
3. Maagdarmproblemen
4. Verlamming van de achterpoten
Oorzaken:
-Een trauma, zoals een val.
-Een vitamine- of mineralengebrek, met name een tekort aan vitamine D. Dit komt regelmatig voor, ondanks het feit dat het voer goed uitgebalanceerd zou zijn. Dit heeft dan vaak te maken met gebrek aan beweging, zonlicht, onvoldoende vezelrijke voeding, niet goed kunnen kauwen, afwijkende darmflora of afwijkende caecotrofen
-Een virusinfectie.
-Parasitaire oorzaken, vooral e.cuniculi, een protozoön.
-Vergroeiingen van de rugwervels. Deze komen vrij vaak voor bij konijnen van vier jaar of ouder, vooral bij vrouwelijke dieren van grotere rassen als de Vlaamse reus en de Franse hangoor. Door athrose van de de gewrichtsvlakken van de wervels en brugvorming (ankylosering) van de wervels wordt de normale beweging van de ruggenwervels belemmerd. Uiteindelijk kan dit resulteren in een slepende gang en zelfs verlammingsverschijnselen.
Symptomen
Een verlamming van de achterhand kan totaal zijn (paralyse) of slechts gedeeltelijk (parese).
Bij een dier dat geleidelijk steeds meer in zijn beweging wordt beperkt en vaak flink pijn heeft, valt vaak als eerste op dat het niet meer in staat is om de vacht goed te verzorgen en de oren schoon te houden. Uiteindelijk wordt de verlamming zichtbaar. Die kan variëren van alleen een achterpootje tot de gehele achterhand van het konijn, of soms zelfs een algehele verlamming.
Wanneer de achterhand van een dier is verlamd, is het dier meestal ook incontinent. De uiteindelijke oorzaak kan worden vastgesteld door middel van een röntgenfoto van de ruggenwervels.
Behandeling
Of behandeling zinvol is hangt af van de schade aan de wervelkolom Omdat het konijn stijf wordt en pijnlijk is bij buigen van de rug kan het niet meer rechtstreeks de caecotrofen opnemen en wordt het gebied rond de anus verontreinigd met deze plakpoep.
Het is daarom noodzakelijk om de achterkant van het konijn schoon te houden en te voorkomen dat urine en mest zich vastzetten aan de vacht. Verder is een zachte en warme ondergrond onontbeerlijk. Ook zal het konijn regelmatig gecontroleerd moeten worden op verwondingen. Soms knagen de dieren hun eigen achterpoten kapot. Ook de oren moeten regelmatig worden nagekeken en eventueel voorzichtig worden schoongemaakt.
Niet al te ernstige beschadigingen van de wervelkolom kunnen worden behandeld met pijnstillers, corticosteroïden en ontstekingsremmende middelen (NSAID’s). Bij ernstige verlammingen is laten inslapen vaak de enige oplossing.
Voorkómen
Al eerder is gewezen op het op de juiste wijze oppakken van de dieren. De hiervoor beschreven vergroeiingen van de wervels bij bepaalde grotere rassen kunnen helaas niet echt worden voorkomen. Wel is belangrijk overgewicht te voorkomen en het dier voldoende beweging te bieden.