Deze implantaten onderdrukken (tijdelijk) de afgifte van geslachtshormonen. Het gedrag en de geur veranderen hetzelfde als bij een chirurgische castratie/sterilisatie. Vrouwtjes worden niet meer loops en hebben daardoor ook geen last van beenmergdepressie. Mannetjes en vrouwtjes zijn niet meer bronstig of vruchtbaar. Beide vertonen minder territoriaal gedrag en kunnen meestal weer met andere fretten spelen. Je kunt het zien als een ‘chemische’ castratie/sterilisatie.
Het middel heeft weinig bijwerkingen. Er zijn twee soorten op de markt. Het “kleine” implantaat werkt ongeveer 2 jaar. Het “grote” implantaat ongeveer 3-4 jaar. Een implantaat is eenvoudig toe te dienen. Dit kan zonder narcose. Het is vergelijkbaar met het plaatsen van een identiteitschip.
Implantaten kunnen vanaf 3-4 maanden leeftijd geplaatst worden. Bij vrouwtjes wachten we liefst tot de maand januari volgend op haar geboorte. Bij mannetjes wachten we meestal tot ze duidelijk seksueel gedrag gaan vertonen.
Voordelen van een implantaat:
- Op latere leeftijd minder kans op het ontstaan van bijnierproblemen. Het onderzoek is nog gaande dus we hebben nog geen harde bewijzen.
- Er is geen operatie en narcose nodig. Dit is vooral belangrijk bij verzwakte, oudere of zieke dieren.
- Bij een “klein” implantaat bestaat de mogelijkheid om, als het implantaat na 2 jaar is uitgewerkt, met een vrouwtje te fokken.
Nadelen van een implantaat:
- Vrouwtjes kunnen na inbrengen van het implantaat gedurende één week loops worden. Dat is geen probleem voor deze dieren omdat het maar kort duurt.
- Vrouwtjes die al loops zijn op het moment van implanteren, hebben meer kans op schijnzwangerschap. Dit ontstaat 1,5-2 maanden na het plaatsen van het implantaat en geeft ongewenst gedrag naar de hokgenoten. Deze vrouwtjes kunnen tijdens de schijnzwangerschap beter apart worden gezet. Er zijn goede medicijnen om de duur van de schijndracht te bekorten. De voorkeur gaat uit naar het implanteren van vrouwtjes VOOR de loopsheid.
- Het is duurder.